پیوند قرآن و اهل بیت در خطبه غدیر

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم «انی تارک فیکم الثقلین (ثَقَلین) کتاب الله و عترتی ما ان تمسکتم بها لم تضّلوا ابداً و لم یفترقا حتی یردا علی الحوض»

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم این ولایت را به صحنه حضور می­کشد و بازگو می­کند و بعد از خود نیز این مسیر را برای امت روشن می­سازد.

با قرار گرفتن حدیث غدیر «من کنت مولاه» و حدیث «انی تارک فیکم الثقلین» درکنار آیه «انما ولیکم الله و رسوله» مشخص می­شود که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می­فرماید:

«ای مردم! من بعد از خود دو چیز میان شما می­گذارم یکی قرآن و کتاب خدا که نورانیت کتاب الهی عرش و فرش را فراگرفته است و در کنار این کتابی که می­بینید و می­شناسید، عترت خود را نیز درمیان شما به امانت باقی می­گذارم. اگر به این دو عروة الوثقی تمسک داشته باشید، بدانیدکه گمراه نمی­شوید و بدانید این دو از یکدیگر جدا نمی­شوند تا زمانی که بر حوض کوثر بر من وارد شوند.»

اولین چیزی که از حدیث ثقلین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فهمیده می­شود همان وزانت و شأنیت عترت و عصمت امیرالمؤمنین علیه السلام است یعنی همان عصمت و عترت در کنار قرآن.

همان گونه که قرآن ثقل الهی است عترت هم ثقل اصغر است. یعنی اگر کسی بخواهد در کنار قرآن و مقارن قرآن مطرح شود باید هم شأن قرآن باشد، این اولین دلیل بر عصمت امیرالمؤمنین علیه السلام و فرزندان او ائمه علیه السلام و عترت است.

دوم: همان گونه که قرآن وجوب تبعیت دارد و مخالفت با قرآن آدمی را مستوجب عقوبت می­کند، بدون هیچ امتیاز و فرقی عترت مطرح می­شود و خداوند بر زبان نبی مکرمش جاری می­نماید که فرمود: «عترت دقیقاً در کنار قرآن قرار می­گیرد و وجوب متابعت عصمت عترت را به دنبال دارد لذا تمسک به هر دو واجب است و نمی­توان از آن دو فاصله گرفت.»

البته این تمسک، تمسک به تفکر معیار است یعنی همان خط اعتدال و بدیهی است این سو و آن سو رفتن به ماسوی این دو، همان گونه که در احادیث خود اهل بیت دارم؛ سبب هلاکت امت پیغمبر این موضوع و مفاد را صریحاً مطرح می­کند. کسانی که متخلّف باشند یا پیشرو باشند یا عقب بمانند، هلاک می­شوند، یکی از پیام های غدیر اتحاد به این دو است.[1]

دیده شده در کتاب زیر

[1]- محمدعلی، انصاری، اشراق غدیر، تهران: انتشارات فرهنگ اسلامی، 1387، ص 90-89.